Sinterklaas, de Crossing en Hot Pools

Kia ora!

Waar jullie helemaal in de Sinterklaas stemming zijn, kun je hier niet om kerst heen. De winkels staan vol kerstartikelen, de kerstbomen zijn versierd en de Santa Run heb ik ook al gespot. Het geeft een raar gevoel want kerst is voor mij donker en koud, terwijl hier de zomer eraan komt. Nu zit ik hier kerstliedjes te luisteren terwijl jullie net Sint&Piet hebben uitgezwaaid. Maar ook al zitten we aan de andere kant van de wereld, een Nederlandse traditie moeten we wel voortzetten. Daarom hebben we afgelopen vrijdag Sinterklaas gevierd. Iedereen heeft twee cadeautjes gekocht voor zo’n 6 euro en hiermee hebben we met dobbelstenen een spel gespeeld. Het was leuk om te zien wat voor cadeautjes iedereen gekocht had en ook de niet-Nederlanders die meededen. Uiteindelijk heb ik een strandhoedje, shotglaasje, sokken en een boek met 100 redenen om te shoppen bemachtigd. Na het sinterklaasspel kwamen ook de Engelsen in ons huis en hebben we een huisparty gehad, mede omdat we afscheid moeten nemen van een Duits meisje die alweer richting huis gaat. Gister heb ik uitgeslapen, het huis opgeruimd (dikke bende van het feest) en in het zonnetje een boek gelezen. ‘s Avonds hebben we eten gehaald bij Carl’s Jr (betere versie van McDonalds) en dit op het strand van Browns Bay gegeten. Kortom, een heerlijk relaxte dag. Vanochtend heb ik dus het Duitse meisje uitgezwaaid en nu zit ik hier in het zonnetje mijn blog te typen. Momenteel is het erg druk op stage en met alle geplande weekendjes weg en de komende zomervakantie is het fijn om even een weekendje niets te doen.
Oh en weten jullie nog dat ik vorige week verteld heb dat ik de Tongariro Alpine Crossing ging doen? Nou het is me gelukt hoor! De 19,4-km bergwandeling heb ik voltooid in iets meer dan 7 uur. Het is een once-in-a-lifetime-experience. Deze legendarische crossing wordt vaak gezien als Nieuw-Zeelands beste eendaagse tocht. En ik moet zeggen, het is onbeschrijfelijk mooi. We werden om kwart over 6 opgehaald door de shuttle bus en startten de tocht om kwart over 7. Het eerste uur was makkelijk en het pad liep langs weide en de rivier en je kon de bergen om je heen goed zien. Daarna kwam er een klim van een uur de berg op, wat best wel pittig was maar het gaf een mooi uitzicht over het landschap dat gevormd is door vulkanische activiteiten en van Mount Doom (de Lord of the Rings kenners weten waar ik het over heb). Onderweg zag je lavarotsen en gekke rotsformaties door opgestapeld puin van voormalige gletsjers. Vervolgens kwam er een lang, vlak, kaal en uitgestrekt stuk en leek het net alsof je door de woestijn liep maar dan met bergen (en een beetje sneeuw) om je heen. Op dat moment voelde ik me heel erg klein. Daarna kwam er een steile en zware klim naar de top van Red Crator. Wat een uitzicht!! De omgeving is zo mooi dat ik direct vergat hoe moe ik was en hoe zwaar die klim was. Je had een prachtig uitzicht over de Emerald Lakes, Blue Lake en stomende luchtopeningen. Na glijdend naar beneden te zijn gegaan heb ik bij de Emerald Lakes geluncht en van het prachtige uitzicht genoten. Aan beide kanten van mij een superhelder smaragdgroen meer, wat wil een mens nog meer. Gelukkig hadden we de zware klimmen gehad en konden we vanaf dat moment weer langzaam naar beneden. Het pad ging langs begroeide heuvels, passeerde stomende vulkanische openingen en gaf uitzicht op het stadje Taupo. Het laatste deel was door het bos en ik moet zeggen, deze laatste twee uren waren het zwaarst. Dan merk je pas hoe moe je bent, hoe zwaar je benen zijn en hoe pijn je blaren doen. Dan komt het er mentaal op aan en op je doorzettingsvermogen. Maar het was het zeker waard want ik heb nog nooit zoiets moois gezien! Verder hebben we die dag ervoor in het stadje Taupo de andere groep van Lucas Greek opgezocht en hebben we samen pizza gegeten. Daarna zijn we met z’n allen naar de hot pools gegaan, wat neerkomt op een spa in de natuur. Het is niet te beschrijven hoe geweldig dit is! De eerste warmtebron was erg warm, zo’n 45 graden gok ik. Na een tijdje begon dit echt te heet te worden en zijn we meer richting de rivier gegaan naar een iets minder warme bron. Toen het donker werd konden we de sterren heel goed zien. Het is echt prachtig. Je ligt in een warmtebron in de natuur naar de sterren te kijken. Hoe mooi kan het leven zijn! :)