Nieuw-Zeeland wat ben je prachtig
Blijf op de hoogte en volg Mariëlle
24 November 2015 | Nieuw Zeeland, Coromandel
Kia ora!
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: ik hou van dit land! En nee, ik ben niet van plan om te emigreren haha. Ik hou van de stranden en de vriendelijkheid van kiwi’s, maar ik hou niet van berg-op-heuvel-af lopen. Nee, geef mij dan maar vlak Nederland waar ik fatsoenlijk kan fietsen. Al is het uitzicht vanaf zo’n berg echt waanzinnig, de klim naar boven is best pittig. En dan ga ik dit weekend ook nog eens de Tongariro Crossing doen: een bergwandeling van zo’n 20km! Het staat op mijn bucketlist maar ik kijk er toch wel een beetje tegen op. Maar ach, dat is pas over een paar dagen, eerst een update van de afgelopen 2 weken. Afgelopen weekend zijn we afgereisd naar het schiereiland Coromandel. Dit gedeelte van Nieuw-Zeeland is erg steil en heuvelachtig en is voor het grootste deel bedekt door bos. Het is erg dunbevolkt en er zijn geen dorpjes, alleen losstaande huizen in de middle of nowhere. Paarden, koeien, schapen en geiten hebben hier de ruimte om te doen en laten wat ze willen. Na een prachtige bustocht door het groene woud kwamen we aan bij de eerste stop: Cathedral cove met zijn beroemde reusachtige rots. Wist je dat dit tevens de toegang tot Narnia is?! Met het heldere blauwe water en die rots lijkt het inderdaad op een magische plek. Helaas was het weer verschrikkelijk en regende het en was het bewolkt. Hierdoor zie je helaas niet op de foto’s hoe mooi het in werkelijkheid is. Verder hebben we die dag nog de hot water beach bezocht, waar nog steeds geothermische verschijnselen aanwezig zijn en waar warmtebronnen in het zand omhoog borrelen. Tijdens eb kun je een gat graven in het zand en zo je eigen “hot pool” creëren. Helaas was het vloed toen wij kwamen en moesten we de zee in om warm water te voelen. Dus gingen we met z’n allen in de zee staan om vervolgens de vogeltjesdans te doen waardoor je voeten een gat gaan graven. Het is een heel apart gevoel want het zeewater is koud (dus je bovenlichaam is koud) maar het water onder de zandoppervlakte is warm (dus je voeten zijn warm). Als je maar ver genoeg graaft kan je zelfs je voeten verbranden! Na dit grappige maar vooral rare belevenis zijn we naar ons hostel gegaan, waar verschillende huisjes waren van 2-22 mensen. Omdat wij vooraan in de bus zaten hadden wij al snel het huisje van 8 personen te pakken. Hier konden we gezellig met ons eigen groepje pre-partyen voordat we op stap gingen in Whitianga, het dorpje waar we verbleven. Er was geen mens of auto te bekennen op straat en ook in de lokale kroeg was niet veel te beleven. Dus zijn we weer vroeg naar ons hostel gegaan om te gaan slapen. Eigenlijk kwam dit niet slecht uit omdat ik de hele week al niet fit was en vrijdag halverwege stage naar huis ben gegaan. Na een goede nachtrust zijn we de volgende dag naar Hahei beach gegaan, één van de beste stranden van de Coromandel Peninsula. Hier hebben we kayakken gehuurd en zijn we de zee op gegaan. Onder begeleiding van een gids hebben we een tour gemaakt en informatie gekregen over het gebied. We zijn naar Cathedral Cove gepeddeld, waar we een nog mooier uitzicht hadden vanaf het water. De zon scheen en het was prachtig weer. Het peddelen op zee is best zwaar door de stevige wind en ik heb dan ook wel een beetje spierpijn in mijn armen. Het water is super helder en we konden de roggen zien zwemmen. Verder zijn we zijn zelfs nog in een grot gevaren. Na onze kayak-tour hebben we nog op het strand gechilld voordat we teruggingen naar Auckland. Ondanks het slechte weer van zaterdag was het een fantastisch weekend.
Tot slot was vorig weekend ook geweldig. Ik ben naar Waiheke Island geweest en om dit in één woord te omschrijven: WAUW! Het eiland is zo’n 19,3km lang, heeft een totale oppervlakte van 92 km2 en ondanks dat het maar 35 minuten met de veerboot is, staat het in groot contrast met Auckland. Waar in deze grote stad alles druk en actief is, is het eiland erg relaxed. Het is dan ook niet voor niets de favoriete ontsnappingsplek voor stedelingen. En volgens de Lonely Planet is het de 5e beste bestemming ter wereld om te bezoeken. Sowieso dat ik het hiermee eens ben want ik ben verliefd op dit eiland! Ouderwetse strandhutjes, villa’s bewoond door miljonairs, gepensioneerde hippies en wijngaard arbeiders: je vindt ze hier allemaal. Het eiland is erg heuvelachtig en geeft hierdoor prachtige uitzichten. Met z’n vijven hebben een auto gehuurd en hiermee over het hele eiland getoerd en genoten van de blauwe zee, witte stranden en groene wijngaarden. Ook zijn we een stuk off-main-road gegaan wat vooral uit bushbush en grind- en zandwegen bestond. En wat een rust! Geen auto op de weg en geen mensen op het strand. Ik voelde me echt in de middle of nowhere en het was fantastisch. Je waant je in een compleet andere wereld. In de zomervakantie (wat hier al over een paar weken is) is het heel toeristisch en superdruk, maar mijn dag was heel relaxed. ‘s Avonds zijn we op stap geweest in Auckland City en je ziet dan echt de invloed die Engeland heeft uitgeoefend op dit land. Nieuw-Zeelandse meiden gaan op stap in te korte jurkjes met te diepe decolletés en te hoge hakken. Komen wij Dutchies aan met onze all stars ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley