Een geweldige vakantie

Kia Ora!

Helaas, mijn vakantie zit erop. Maandag begint mijn stage weer maar ik kan terugkijken op een fantastische maand vrij. Vooral de 2 weken met Kiwi Experience en geweldige mensen zal ik niet snel vergeten.. Na afscheid van iedereen te hebben genomen ben ik maandag 4 januari alleen verder gegaan. Ik heb de TranzAlpine railway genomen: de trein van Christchurch naar Greymouth door Arthus's Pass. Aangezien dit al op mijn op lijstje stond toen ik nog in Nederland was, kun je je misschien voorstellen dat ik hier heel veel zin in had. En het heeft me niet teleur gesteld. Het was zo onbeschrijfelijk mooi! Een tocht door landerijen met schapen, koeien, paarden en herten. Een tocht over helderblauwe rivieren. Een tocht door tunnels en waar het uitzicht aan de andere kant telkens weer een verassing is. Van bergen met groene vegetatie tot grijze rotsachtige bergen en van bergtoppen bedekt met sneeuw tot bergtoppen verscholen in de wolken. Ik kan met zekerheid zeggen dat dit de mooiste treinreis is die ik ooit heb gemaakt. Mijn volgende en tevens laatste stop van het zuidereiland was Picton. In dit havenstadje ben ik 4 dagen gebleven om even tot rust te komen. Twee weken kiwi experience was gezellig met veel mensen maar ook intensief. Daarom heb ik even tijd voor mezelf genomen en heerlijk in het park gelegen omringd door palmbomen en uitzicht op de zee. Ik kreeg echt een vakantiegevoel. Naast het niks doen en boek lezen heb ik ook een hike gemaakt van 5 uur waar je een mooi uitzicht had op Marlborough Sounds. Je ziet tientallen eilandjes omringd door een prachtig blauwe zee. En door dit mooie landschap bracht de boot mij op 9 januari naar het noordereiland. Aangezien ik de late ferry had heb ik een deel van deze tocht bij zonsondergang gezien, wat het nog meer bijzonder maakte. De volgende dag stond de hoofdstad van Nieuw-Zeeland op de planning, oftewel Wellington. Aangezien ik hier maar één dag was, ben ik mijn dag vroeg begonnen bij Te Papa: hét musum van Wellington. Ik ben niet zo'n museummens maar hier heb ik de hele ochtend gespendeerd om de vijf verdiepingen met informatie over de geschiedenis van NZ, de maori cultuur, de dieren in NZ, de aardbevingen, de 1e wereldoorlog, kunst, planten en nog veel meer dingen van dit mooie land te zien. Vervolgens ben ik langs de zee en door de haven gelopen om naar de beroemde red cable car te gaan. Met het rode treintje ben ik omhoog gegaan naar Botanic Garden, waar ik in een uur omringd door mooie bloemen en planten weer naar het centrum ben gelopen. 's Avonds ging ik mijn studiegenootje Lisanne opzoeken en heb met haar en haar reismaatje Niels pizza gegeten. Het was leuk om even met haar te spreken over haar reisavonturen. Toch wel raar om haar hier in NZ tegen te komen in plaats van de Zernike bieb. Mijn volgende stop was Napier, een art-deco stadje. In 1931 is de toenmalige stad getroffen door een zware aardbeving, gevolgd door een flinke brand die alle houten huizen verwoestte. Daarna heeft men de stad weer snel opgebouwd volgens de moderne stijl van die tijd: art deco. Dit maakt het stadje uniek en leuk om doorheen te wandelen. Verder heb ik een Napier een fiets gehuurd (zeg maar gerust mini/kinderfiets) om Hawke's Bay te verkennen. Het was een tocht van 50km langs de kust, weilanden, wijngaarden en dorpjes. Het was fijn om even te fietsen in plaats van alles te belopen (ik blijf een echte Dutchie). Tot slot heb ik mijn laatste vakantiedagen gespendeerd in Gisborne. En aangezien dit dé surfspot van NZ is kon ik moeilijk achterblijven. Dus heb ik een surfles genomen en na een tijdje kon ik zelfs blijven staan! Dit ging niet soepel want dat ben ik alles behalve. Na 2 uur surfen had ik het wel gehad. Het is zwaar, ik was moe en had nog spierpijn van het fietsen. Dus ben ik weer met mijn boekje op het strand gaan liggen. Aan het eind van de middag heb ik een hike gemaakt naar Titirangi Lookout waar je een prachtig uitzicht had over Gisborne zelf en de zee. Dit is trouwens ook de plek die als eerste in zicht kwam toen ontdekkingsreizigerJames Cook kwam aanzeilen. Daarom zie je ook overal standbeelden van hem en zijn matroos Nicholas Young die als eerste voet aan wal zette. Mijn allerallerallerlaatste vakantiedag heb ik wederom om het strand doorgebracht. Zaterdag 16 januari vertrok ik in alle vroegte voor een 11-uur durende busreis terug naar Auckland. Die avond hebben we met z’n allen gegeten en drankjes gedaan om Kristina’s verjaardag te vieren. Verder heb ik mijn nieuw huisgenootje Donna (Engels meisje) ontmoet. Het voelt wel raar om nu alleen met haar en Sam (Engelse jongen die al mijn huisgenoot was) in dit huis te wonen omdat ik zo gewend was geraakt aan mijn vorige huisgenoten. Maar er staat een nieuw avontuur te wachten met nieuwe mensen die ergens deze maand zullen komen, ik ben benieuwd!

ps: Omdat ik de vorige keer geen foto’s kon uploaden, zal ik deze foto’s hier ook bijvoegen ;)